Η ένταξη ενός βρέφους – νηπίου στον βρεφονηπιακό σταθμό σηματοδοτεί το πέρασμα σε μια καινούρια φάση ζωής όχι μόνο για το ίδιο αλλά για ολόκληρη την οικογένεια. Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα στη ζωή του παιδιού καθώς σηματοδοτεί δύο ταυτόχρονες και σημαντικές αλλαγές. Από τη μια παύει η ολοκληρωτική παρουσία και φροντίδα των γονέων και ιδιαίτερα της μητέρας και από την άλλη ξεκινά η δημιουργία νέων δεσμών και σχέσεων, η αλληλεπίδραση με νέα πρόσωπα και η απόκτηση εμπειριών εκτός του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος. Ανοίγεται μπροστά τους ένας καινούριος κόσμος γεμάτος ερεθίσματα που περιμένει να τον ανακαλύψουν.
Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και βιώνει με διαφορετικό τρόπο την ένταξή του στο σχολείο και τον αποχωρισμό του από τους γονείς και γι’ αυτό δεν μπορούμε να πούμε με ακρίβεια το πόσο θα διαρκέσει η περίοδος της προσαρμογής του. Είναι κάτι υποκειμενικό και εξαρτάται από τον συνδυασμό πολλών παραγόντων που έχουν να κάνουν τόσο με τον χαρακτήρα του, την ωριμότητά του και τις εμπειρίες του όσο και με την ιδιοσυγκρασία των γονέων, τη συμπεριφορά τους απέναντί του, τη στάση που έχουν σχετικά με το γεγονός ότι θα πάει στο σχολείο αλλά και τη συναισθηματική και ψυχολογική τους κατάσταση. Βρισκόμαστε σε μια ευχάριστη φάση αλλαγής και εξέλιξης που όμως μπορεί στην αρχή να παρουσιάσει δυσκολίες.
Ακολουθούν μερικές χρήσιμες συμβουλές για να κάνουμε την προσαρμογή στο σχολείο ευκολότερη και για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς τους:
- Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να εισπράττει από τους γονείς του σιγουριά και αισιοδοξία για το νέο του ξεκίνημα. Πρέπει να νιώσει ασφαλές στο νέο περιβάλλον και ότι του έχουν εμπιστοσύνη ότι μπορεί να τα καταφέρει. Δεν μεταφέρουμε στο παιδί μας τις δικές μας ανασφάλειες, τα άγχη μας, τους πιθανούς φόβους που έχουμε στο μυαλό μας ή τις ενοχές μας.
- Προσπαθούμε η πρώτη μέρα στο σχολείο να μην είναι και η πρώτη φορά που θα μας αποχωριστεί το παιδί μας. Καλό είναι να έχουν προηγηθεί αποχωρισμοί μικρής διάρκειας ώστε να νιώθει βέβαιο ότι θα επιστρέψουμε.
- Επιλέγουμε την κατάλληλη στιγμή για να πάει το παιδί μας το σχολείο. Αν για παράδειγμα πρόκειται να γεννηθεί ένα αδελφάκι, φροντίζουμε να αρχίσει το σχολείο αρκετό καιρό πριν τη γέννα ώστε να μην εισπράξει την έναρξη του σχολείου ως απόρριψη προς «όφελος» του νέου μέλους.
- Ξεκινάμε να προετοιμάζουμε το παιδί μας αρκετό καιρό πριν, εξηγώντας του τη διαδικασία που θα ακολουθήσουμε, απαντώντας σε απορίες που μπορεί να εκφράσει και πηγαίνοντας μια επίσκεψη στο σχολείο ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να παρατηρήσει το χώρο και τα πρόσωπα. Δεν ξεχνάμε να διαλέξουμε παρέα όλα τα όμορφα πράγματα που θα χρειαστεί στο νέο του ξεκίνημα.
- Το παιδί μας θα βοηθηθεί αρκετά αν τις πρώτες μέρες η παραμονή του στο σχολείο είναι μικρής διάρκειας. Αυξάνουμε σταδιακά τον χρόνο παραμονής ανάλογα με τις αντιδράσεις και την ηλικία του.
- Φτάνουμε στον αποχαιρετισμό που αποτελεί και την πιο δύσκολη στιγμή. Το πιθανότερο είναι το παιδί μας να κλάψει εκείνη τη στιγμή. Αυτό το κλάμα είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Ωστόσο δεν είναι καλή ιδέα να παρατείνουμε την αποχώρησή μας. Δε βοηθά καθόλου να προσπαθούμε εκείνη τη στιγμή να δώσουμε στο παιδί μας εξηγήσεις, να απολογηθούμε, να το καλοπιάσουμε ή οτιδήποτε άλλο θεωρούμε ότι θα σταματήσει το κλάμα. Το πιθανότερο είναι ότι μια τέτοια συμπεριφορά θα κορυφώσει την αντίδραση του παιδιού και θα παρατείνει το στρες και των δυο. Είναι προτιμότερο να δημιουργήσουμε, και να ακολουθούμε πιστά και απαρέγκλιτα, μια σύντομη και γλυκιά ρουτίνα αποχαιρετισμού η οποία θα κλείνει με ένα τρυφερό φιλί και μια φράση που θα χρησιμοποιούμε μόνο όταν θα το αποχαιρετάμε στον παιδικό σταθμό. Χρησιμοποιούμε ήρεμη χροιά στη φωνή μας και οι αντιδράσεις μας είναι σταθερές αλλά όχι σκληρές. Θέλουμε το παιδί να παρασυρθεί από τη δική μας σιγουριά και αίσθηση ασφάλειας και να αρχίσει να χαλαρώνει μέρα με τη μέρα.
- Ξυπνάμε λίγο νωρίτερα το πρωί για να αποφύγουμε το άγχος και την πίεση. Συμφωνούμε με το παιδί τι ρούχα θα φορέσει από το προηγούμενο βράδυ. Παίζουμε παιχνίδια και διαβάζουμε παραμύθια που θα το εξοικειώσουν όμορφα και διασκεδαστικά με τη νέα πραγματικότητα.
- Αυτή την ιδιαίτερη περίοδο είμαστε πολύ κοντά στο παιδί μας, συζητάμε για οτιδήποτε το προβληματίζει, το διαβεβαιώνουμε πως οι δασκάλες στο σχολείο το αγαπούν πολύ, το ενθαρρύνουμε να συνεχίσει την προσπάθεια, του λέμε πόσο το καμαρώνουμε που μεγαλώνει και κάνει τόσα καινούρια πράγματα, το επιβραβεύουμε για όλα όσα καταφέρνει, το καθησυχάζουμε και του υπενθυμίζουμε πως κάθε μέρα μετά το σχολείο θα γυρίζει στο σπίτι μας. Δεν το μαλώνουμε για πιθανές άσχημες αντιδράσεις. Δείχνουμε κατανόηση και προσπαθούμε να το ηρεμήσουμε με γλυκιές κουβέντες και αγκαλιές.
- Δεν είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας. Όλοι κάνουμε λάθη. Το προσωπικό του σχολείου έχει την εμπειρία να μας καθοδηγήσει και να μας συμβουλέψει σχετικά με οτιδήποτε μας αγχώνει και μας προβληματίζει. Δε διστάζουμε να μιλήσουμε με τη διεύθυνση και τις παιδαγωγούς ώστε διαχειριστούμε όσο καλύτερα γίνεται την περίοδο της προσαρμογής του παιδιού μας.
Είμαστε δίπλα σε εσάς και το παιδί σας!!!
Καλή αρχή!!!
Καρουζέλ Βρεφονηπικός Σταθμός- Νηπιαγωγείο
